رمان ردلاین هانی زند

دانلود رمان ردلاین اثر هانی زند به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

جاوید محتشم، صاحب یکی از بزرگترین شرکت های مادلینگ لباس زیر در دنیاست که به امپراطور صنعت مد زنان معروفه! تا اینکه دختری کم سن و سال و چشم و گوش بسته از یک خانواده‌ی مذهبی و متعصب از خونه فرار می کنه. او پا به شرکت جاوید خان خوشگذرونی می‌ذاره که تو اولین دیدار وادارش می کنه بی لباس بشه تا ….

خلاصه رمان ردلاین

با قلبی که درون گوش و دهانم ضربان گرفته است سرم را فوراً پایین می‌کشم و با استرس به جاویدی نگاه می‌کنم که کنارم روی زمین جا می‌گیرد و با حرکت سر احتمالاً اشاره می‌کند که نباید نگران باشم … اما همه‌جا بیش‌ از اندازه تاریک است و من چشم‌هایش را نمی‌بینم و نگران می‌شوم … جاوید!

اینجا … رجب تشر می‌زند: هیس!! به‌ جای جواب دستم را می‌فشارد … هیچی نگو!! تحمل کن … دلم می‌خواهد از شدت دلشوره بلند بلند گریه کنم … رجب دو سه قدم فاصله را پر می‌کند و به‌ سمت ما برمی‌گردد … بلافاصله روی زمین می‌ نشیند و سرش را جلو می‌کشد … لونه زنبوره لاکردار … اصلاً معلوم نیست چه خبره

یه لشکر آدم اینجاست … جاوید شبیه خودش با پچ‌ پچ جواب می‌دهد و من لال مانده تنها تماشا می‌کنم … می‌شه رد شد یا نه … واسه من قصه نگو … شدنش می‌شه … اما از سوراخ‌ سنبه‌های اینجا نه … کیپ تا کیپ مأمور مرزبانی … ریسکش بالاست … نمی‌ ارزه … حکم تیر دارن، ببیننتون آبکشتون می‌کنن

خب باید چه کنیم؟ … امون بده یه‌کم فکر کنم … امون ندارم، رجب! وقتم ندارم … من باید امشب برم … رابطم یه‌ کم اون‌ ورتر از مرز منتظرمه … اصلاً من هیچی، این دختر نمی‌ تونه آواره بمونه تو این خراب‌شده …‌ این، من نیستم که پوستش کلفت باشه! رجب با دست نقطهٔ معلومی را نشان می‌دهد … یه‌ کم بالاتر یه راه هست که می‌ شه ازش رفت

بازوهایم را در آغوش می‌گیرم… سرمای هوا به جانم نیش می‌زند … پاییز به نیمه رسیده است و امشب از تمام شب‌های دیگر سردتر به‌ نظر می‌رسد … جاوید نیم‌ نگاهی به تن مچاله‌ام می‌اندازد و رو به رجب ادامه می‌دهد: خب، معطل چی هستی؟ ببرمون اونجا … ببر سمت هر سوراخی که بشه ازش رد شد … راه آسونی نیست!

یه‌ کم بالا پایین داره … خطریه … جاوید ساک‌ دستی کوچک را از مقابل پایش بر می‌ دارد و در یک حرکت زیپش را باز می‌کند … رجب بلافاصله آن هیس معروفش را تکرار می‌کند … سر و صدا نکن، مرد حسابی … دو قدم اون‌ ورتر اسلحه به دست دارن رژه می‌ رن … بی‌ جواب پیش چشمان حیرت‌ زده‌ام یک ژاکت سبک از درون ساک بیرون می‌کشد و روی پاهایم می‌اندازد و تنها دستوری لب می‌زند

تنت کن! بعد مدارک موجود در ساک را در جیب لباسش می‌گذارد و ساک را کناری می‌اندازد … گوشت با منه، جاویدخان؟ … گوشم‌ و کار نداشته باش … پا شو بیفت جلو … از بلاتکلیفی متنفرم … راهش خطریه … تو تاریکی و سرما شر می‌ شه واسه‌ تون … جاوید به‌ جای جواب دوباره به‌ سمت من وارفته می‌چرخد و این‌ بار با حرصی آشکار ژاکت را از روی پاهایم برمی‌دارد و روی شانه‌ام می‌ اندازد و آستینش را مقابلم می‌گیرد … بپوش گفتم!