کتاب چهار صندوق

دانلود کتاب چهار صندوق اثر بهرام بیضایی به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

“چهار صندوق” نمایش نامه ای است به قلم “بهرام بیضایی”، که در آن چهار فرد با چهار رنگ نمادین، مترسکی برای محافظت از خود در برابر خطرهای محتمل علم می کنند، اما نمی دانند که مترسک خود قرار است آفت جان آن ها شود. مترسکی که برای حفاظت از آن ها در برابر خطرات ساخته شده بود و به دست خودشان، به سلاح مجهز شده بود، کنترل همه چیز را به دست گرفته و …
این نمایش نامه ی سیاسی از یک ویژگی بسیار مهم برخوردار است و آن هم شخصیت پردازی و الگوهایی است که “بهرام بیضایی” در آفرینش شخصیت های نمایش نامه ی “چهار صندوق” به کار گرفته است. هر کدام از رنگ ها، نماینده ی یک قشر جامعه هستند و اندیشه ی طبقه ی مشخصی را به نمایش می گذارند. از زردی که تنها سناریونویس اعتراضات است تا سبزی که زیر عبای معرفت و رسالت، در هنگام نیاز فقط به ضرورت خود می اندیشد؛ از سرخ که سرمایه داری را به تصویر می کشد تا سیاه که نماد توده ی مردم و آماده ی عصیان است، هر کدام از این شخصیت ها چراغی را در ذهن مخاطب روشن می کنند که نور آن تا مدت ها بر اندیشه ی وی خواهد تابید …

خلاصه کتاب چهار صندوق

صحنه خالیست. چهار نفر در يك خط بر زمین نشسته اند و فکر
می کنند.]
زرد ناگهان از جا میپرد خطر! سبز از جا می پرد] خطر!
سرخ از جا میپرد] بازهم خطر! زرد به خطر مبهم !
سبز يك خطر مجهول
سرخ به خطر معلوم و بلکه همیشگی
زرد اینجوری نمیشه نمی تونم فکر کنم سرخ به سرمال التجاره ها چی میاد به سر قافله ها؟ سبز به سر رواقها بر سر مقدسات؟
سرخ چکار کنیم؟ [به سیاه ] – ها؟ چکار کنیم؟
سیاه اگه گفتین؟
سبز باید فکر کنیم.
سرخ آره، فکر کنیم.
هر يك گوشه ای می نشینند. مکث.]
زرد [ناگهان] مترسك.
آن سه به او نگاه میکنند.]
زرد بلند میشود به مترسک لازمه؛ لولوی سر خرمن آن سه به هم نگاه میکنند.]

زرد دشمن رو میترسونه ایجاد امنیت می کنه، راحتی
خیال میده.
سبز مترسك. درسته؛ مترسك.
سرخ خودشه خود خودشه – به آنها نزدیک میشود چه ،فکری، چه فکر بکری
زرد مارو از خطر حفظ میکنه توی خونه هامون –
سرخ توی بازار –
سبز در مسجد و محراب –
زرد همه جا اما باید قوی باشه. مسلح باشه. مجهز باشه.
سیاه چه چیز ترسناکی!
سرخ وای بردشمن توچی میگی موافقی؟
سیاه هر چی شما بگین.
موسیقی شاد – هريك از طرفی میدوند زرد يك تندی چوبی پایه دار میآورد سرخ چوب دیگری را صلیب وار بر آن جفت می.کند سیاه نیم تنه ی خود را به این می پوشاند. زرديك صورت مقوایی مخوف را روی گردن قرار می دهد. سیاه کلاه خود را سر این صورت میگذارد. سبز به چپ و راست میرود اوراد میخواند و فوت میکند. سرخ سوت میزند سیاه میدود يك شلوار مندرس پیدا می کند، زرد آنرا زیر نیم تنه می آویزد سیاه کفشهای خود را میدهد
سرخ می گیرد وزیر دو لنگه ی شلوار می گذارد.] …