کتاب اندیشیدن

دانلود کتاب اندیشیدن نوشته نویسنده نایجل واربرتن pdf بدون سانسور

عنوان اثر: اندیشیدن

پدید آورنده: نایجل واربرتن

زبان نگارش: فارسی

سال نخستین انتشار: آبان 1404

شمارگان صفحات : 261

معرفی کتاب اندیشیدن

کتاب حاضر درآمدی بر سنجشگرانه اندیشی یا تفکر انتقادی است که مترجم در مقدمه سی و دو صفحه ای که بر این کتاب نگاشته است ضمن معرفی ساده تفکر انتقادی و تشریح وضعیت تفکر سنجشگرانه اندیشی در کشورمان به برخی از ایرادهای شبه اخلاقی که ممکن است متوجه رواج تفکر سنجشگرانه اندیشی شود، می پردازد.
مترجم در انتهای مقدمه به دفاع از انتخاب عنوان" سنجشگرانه اندیشی" برای ترجمه"critical thinking"می پردازد و امید دارد این کتاب گامی در جهت ترویج استدلال گرایی باشد. وی در این مقدمه یکی از ابتدایی ترین اصول سنجشگرانه اندیشی و استدلال گرایی را در این می داند که از نظرات و سلایق نامستدل و نسنجیده خود کاسته و بر نظرات و سلایق مستدل و آزموده خود بیفزاییم.
نویسنده کتاب "اندیشیدن؛ فرهنگ کوچک سنجشگرانه اندیشی" مدخلهای کتاب را به چهار دسته اصلی گامهای متدوال در استدلال، خطاهای فریبنده به هنگام اندیشیدن، فنون ترغیب و تحذیر و وارسی عاملهای روانشناختی تقسیم کرده است. واژه نامه پایان بخش کتاب است که خواننده می تواند معادل انگلیسی واژه های به کار رفته در کتاب را مطالعه کند.

خلاصه کتاب اندیشیدن

یک روش استدلال که در آن مقدمه‌هاى درست مبناى خوبى براى اعتقاد به نتیجه در اختیار ما قرار مى‌دهند، اما یقین به درست بودن آن را در ما ایجاد نمى‌کنند. معمولاً در استقرا از تعدادى مشاهده تجربى به یک تعمیم گام مى‌زنند. درستى مقدمه‌ها، نتیجه را تا حدى محتمل مى‌کند اما آن را یقینى نمى‌کند. استقرا را معمولاً با قیاس مقابل مى‌گذارند. استدلال قیاسى که مقدمه‌هاى آن درست باشند (استدلال صحیح) پشتوانه قطعى براى نتیجه‌اش به دست مى‌دهد: اگر مقدمه‌ها درست باشند، نتیجه حتما درست است. استدلال‌هاى استقرایى این گونه نیستند؛ اگر مقدمه‌ها درست باشند و استدلال، استدلال خوبى باشد، در بهترین حالت این احتمال به وجود مى‌آید که نتیجه درست باشد. استدلال استقرایى خوب، استدلالى است که در آن احتمال درستى نتیجه بالا باشد. در استدلال‌هاى استقرایى هیچ‌گاه این احتمال به حد یقین نمى‌رسد. این نوع استدلال به هیچ وجه نمى‌تواند معتبر باشد (اعتبار)، دست کم به آن معنا که استدلال قیاسى معتبر است. میزان و نوع شواهدى که براى تأیید یک تعمیم استقرایى نیاز است، از بافتى به بافت دیگر تغییر مى‌کند.

تصور کنید تعداد زیادى گل رز مشاهده کرده‌اید که همگى بوى تند داشته‌اند. در این صورت ممکن است بر اساس این تجربه نتیجه بگیرید که همه گل‌هاى رز بوى تند دارند. این استدلال، نمونه استدلال استقرایى است. مبناى آن یک استدلال تمثیلى است (استدلال تمثیلى)؛ مى‌گویید از آن جا که همه رزهاى مشاهده‌شده از یک حیث به هم شبیهند، همه رزهایى که بعد از این قابل مشاهده خواهند بود نیز احتمالاً از این حیث به هم شبیهند