کل‌کل شعری: به نام خداوند مردآفرین – به نام خدایی که زن آفرید

یه کَل‌کَل شعری ببینید و بشنوید، جگرتون حال بیاد 😁

شاعر مرد:

به نام خداوند مردآفرین،که بر حسن صنعش هزار آفرین

                        خدایی که از گل مرا خلق کرد،چنین عاقل وبالغ ونازنین

خدایی که مردی چومن آفرید،وشدنام وی احسن”الخالقین”

                        پس از آفرینش به من هدیه داد،مکانی درون بهشت برین

خدایی که از بس مرا خوب ساخت،ندارم نیازی به لاک،همچنین

                        رژ و ریمل و خط چشم وکرم،تو زیباییم راطبیعی ببین

دماغ و فک وگونه ام کار اوست،نه کار پزشک وپروتز !همین

                        نداده مرا عشوه ومکروناز،نداده دم مشک من اشک وفین

مرا ساده وبی ریا آفرید،جدا از حسادت و بی خشم وکین

                  زنی ازهمین سادگی سودبرد،به من گفت ازآن سیب قرمزبچین

من ساده چیدم از آن تک درخت،ودادم به او سیب چون انگبین

                       چو وارد نبودم به دوزوکلک،من افتادم از آسمان بر زمین

والبته در این مرا پند بود،که ای مردپاکیزه ومه جبین

                       تو حرف زنان را ازاین گوش بگیر و بیرون بده حرفشان را ازاین

               که زن از همان بدو پیدایشش،نشسته مداوم تورا در کمین

شاعر زن میگه:

به نام خدایی که زن آفرید،حکیمانه امثال من آفرید

                                   خدایی که اول تورا از گل،وبعدا من را از خشت آفرید

برای من انواع گیسوی و موی،برای تو قدری چمن آفرید

                                   مرا شکل طاووس کردو تورا ،شبیه بز وکرگدن آفرید

به نام خدایی که اعجاز کرد،مرا مثل آهو ختن آفرید

                                   تورا روز اول به همراه من،رها در بهشت عدن آفرید

ولی بعداآمد واز روی لطف مرا بیکس وبی وطن آفرید

                                  خدایی که زیر سبیل شما،بلندگو به جای دهن آفرید

وزیرو وکیل و رئیست نمود،مرا خانه داری خفن آفرید

                                برای تو یک عالمه کیس خوب،شراره،پری،نسترن آفرید

برای من اما فقط یک نفر،برادپیت من را “حسن” آفرید

                                برایم لباس عروسی کشید،و عمری مرا در کفن آفرید