کتاب تکامل چیست

دانلود کتاب تکامل چیست نوشته نویسنده ارنست مایر pdf بدون سانسور

عنوان اثر: تکامل چیست

پدید آورنده: ارنست مایر

ژانر: زیست‌شناسی تکاملی، علمی-تخصصی، تاریخ علم

زبان نگارش: فارسی

سال نخستین انتشار در دانلود رمان: مرداد 1404

شمارگان صفحات : 472

معرفی کتاب تکامل چیست

در طول دو قرن گذشته شواهد بسیاری از جهان زنده‌ی در حال تغییر گردآوری شده است که برای توجیه آن‌ها راهی جز پذیرش تکامل نبوده است. هرچند نظریه‌های تکاملی مختلفی برای تبیین این تغییرات ارائه شده اما نظریه‌ی تکامل داروینی بیش از سایر نظریه‌های تکامل‌گرایانه مورد پذیرش و البته مخالفت قرار گرفته است. اهمیت این نظریه فارغ از دلایل مخالفان و موافقان، در تأثیرگذاری آن نه‌فقط بر زیست‌شناسی به‌منزله‌ی یک علم تجربی، بلکه بر علوم انسانی و همه‌ی ارکان زندگی بشر از اقتصاد گرفته تا جامعه‌شناسی و حتا سیاست است. هیچ نظریه‌ای هرچند دقیق و پیچیده را نمی‌توان یافت که چنین تأثیری بر علوم و باورها گذاشته باشد. چیستی تکامل به قلم یکی از سرشناس‌ترین تکامل‌گرایانِ پس از داروین نوشته شده است؛ کسی که خود سهم بسزایی در توسعه‌ی این نظریه داشته و سعی کرده است در این اثر تصویری جامع و در عین حال نه‌چندان پیچیده از نظریه‌ی تکامل ارائه دهد تا علاوه بر زیست‌شناسان، خوانندگانی با گرایش‌های مختلف را نیز در جریان این نظریه و شواهد و همچنین کم‌وکاستی‌های آن قرار دهد.

خلاصه کتاب تکامل چیست

نظریه ی تکامل اساسی ترین و نیرومندترین کاخ تفکر بشری است که طی ۲۰۰ سال گذشته بنا شده است. این کاخ با جزئیات خود برای نخستین بار در سال ۱۸۵۹ در کتاب منشأ انواع تدوین و تنظیم شد؛ و نویسنده ی آن، چارلز داروین از یک زندگی طولانی و پرباری بهره مند شد. او پیشرفت حرفه ای اش را در بیست و دو ،سالگی هنگامی که برای سفر دور دنیا، به منظور گردآوری اسناد و مدارک به عرشه ی کشتی پادشاهی انگلیس، بیگل ، وارد شد آغاز کرد اما با تاریخ طبیعت از دوران نوباوگی خود مشغول بود.

انسان از زمان داروین تاکنون آگاهیهای نوین و دانش دامنه داری درباره ی چگونگی کارکرد تکامل به دست آورده است. از این رو خیلی خوب میشد اگر که داروین، این بزرگترین زیست شناس دوران خویش، که در عین حال نویسنده ی متون اثر بخشی نیز بوده است، شخصاً برای ما کتاب تازه ای درباره ی وضع کنونی اندیشه و پژوهشهای تکاملی می توانست بنویسد. بدیهی است که چنین چیزی ممکن نیست چون داروین در سال ۱۸۸۲ چشم از جهان فرو بست.

برای این که ارنست مایر را در جایگاه واقعی خود قرار دهیم، مایلم یکی از تجربیات خودم را برایتان تعریف کنم من میخواستم در سال ۱۹۹۰ دومین تحقیق کوتاه خود را درباره پرندگان سیکلوپ در ناحیه ی کوهستانی ساکت و پرت افتاده ای در یک جزیره ی استوایی در گینه ی نو در شمال استرالیا که بخش باختری آن جزو اندونزی بود انجام دهم. این پروژه ی پژوهشی بسیار دشوار و خطرناک می نمود: هر روز این خطر وجود داشت تا در جاده های شیبدار و لغزنده سقوط کنیم، در میان جنگل انبوه گم شویم دچار توفان و گردباد گردیم یا با اهالی آن که من به کمک آنها نیاز مبرمی ،داشتم درگیر شویم، خوشبختانه از چند سال پیش گینه نو «آرامش یافته بود قبایل آن سرزمین دیگر با یکدیگر نمی جنگیدند، و در برابر چشمان گردشگران و بازدیدکنندگان اروپایی صحنه های قابل اعتمادی را از خود به نمایش میگذاشتند، به گونه ای که آنها دیگر از کشته شدن خود وحشتی نداشتند. اما در سال ۱۹۲۸ زمانی که ارنست برای نخستین بار پژوهش درباره ی پرندگان کوهستانهای سیکلوپ را آغاز کرد هنوز وضعیت به این ثبات نرسیده بود. با توجه به مشکلات بسیار سختی که من ناگزیر بودم در سال ۱۹۹۰ با آنها دست و پنجه نرم کنم به زحمت میتوانستم تصور کنم که چگونه کسی از عهده ی چنین شرایط دشواری در تحقیقات نخست توانسته برآید. این تحقیقات در سال ۱۹۲۸ توسط جوان ۲۳ ساله ای به نام ارنست مایر که با قابلیت بی نظیری توانسته بود دکترای خود در رشته ی جانورشناسی را با دوره ی پزشکی توأمان به پایان ببرد، انجام گرفته بود. ارنست نیز همانند داروین به هنگام جوانی با اشتیاق تمام خود را وقف کار زیست شناسی کرده و از این طریق توانسته بود نظر اروین ! شتر زمان ، پرنده شناس نام آور موزه جانورشناسی برلین را به خود جلب کند.

اشترزمان در سال ۱۹۲۸ به کمک پرنده شناسان آمریکایی موزه ی تاریخ طبیعت نیویورک و پرنده شناسان انگلیسی موزه ی لرد رویچلید اجرای برنامه ی جسورانه ای را به عهده گرفتند تا باقی مانده ی اسرار مربوط به پرندگان گینه ی نو را فاش سازند و زیستگاه اولیه ی مرغ بهشتی را کشف کنند چون در آن زمان کلکسیونرهای اروپایی پرندگان بومی گینه ی نو را تنها به شکل خشک شده در لابه لای کلکسیونها دیده بودند و اساساً نمی دانستند این پرندگان از کجا آمده اند. این پروژه ی پژوهشی دشوار را به ارنست کسی که هرگز پای خود را از خاک اروپا بیرون نگذاشته بود، واگذار کردند.

این پژوهش دقیق و کلی درباره پرندگان کوههای سواحل گینه ی نو برای ارنست مأموریتی جدی بود امروزه به دشواری می توان تصور کرد که این کار در آن زمان چقدر سخت بوده است چون که دیگر این روزها پرنده شناسان و دستیاران آنها غفلتاً از پشت مورد حمله ی اهالی بومی آنجا قرار نمیگیرند و کشته نمیشوند ارنست موفق شده بود با قبایل آنجا دوستی و رفاقت برقرار کند؛ اما اشتباهاً به طور رسمی گزارش شده بود که توسط آنها کشته شده است. او بعدها حتی از بیماریهای مهلکی مانند مالاریا، تب استخوان شکن اسهال خونی و دیگر امراض استوایی و همچنین از یک سقوط ناخواسته به پایین یک آبشار جان سالم به در برده بود او هنگام سقوط با قایق خود توسط امواج بلند کم مانده بود که خفه شود. مایر موفق شده بود به هر پنج قله ی کوه های آنجا صعود کند و مجموعه ی بزرگی از پرندگان را از گونه ها و زیرگونه های متفاوت گردآوری کند. اما به رغم این جامعیت و دقت تأکید کرد که در کلکسیون وی حتی یک مرغ بهشتی مفقوده ندارد آگاهی از این امر سر نخ های مهمی برای حل معما در اختیار اشترِ زمان قرار داد: بنابراین همه ی پرندگان مفقوده دورگه هایی از انواع مرغان بهشتی معروف و سایر گونه های کمیاب بودند.

ارنست از گینه نو به جزیرهگان سلیمان در جنوب باختری اقیانوس آرام ،رفت تا همراه یک گروه پژوهشی در پروژه ی تحقیقاتی پرندگان دریاچه ی ویتنی در چندین جزیره، از جمله جزیره ی ساکت و آرام مالایتا ، که در آن زمان از گینه نو هم خطرناک تر بود، شرکت کند. بعد او را به وسیله ی تلگرام در سال ۱۹۳۰ به موزه ی تاریخ طبیعتِ آمریکا دعوت کردند تا در آنجا گونه ها و زیرگونه های هزاران پرنده ی مکشوفه ای را که در چارچوب پروژه ی تحقیقاتی ویتنی از دهها جزیره واقع در اقیانوس آرام گردآوری شده بودند رده بندی کند همان طور که «تحقیق و مطالعه» روی کلکسیون کشتی چسبها برای شکل گیری و تکامل اندیشه های داروین به اندازه ی بازدید از جزیرهگان گالاپاگوس دارای اهمیت بود، برای ارنست مایر هم «مطالعه و تحقیق» در موزه ی پرندگان به اندازه ی پژوهشهایش در گینه ی نو و جزیرهگان سلیمان از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ او می خواست بینش خود را درباره ی ارتباط بین تغییر جغرافیایی و تکامل ارتقا بخشد.

در سال ۱۹۵۳ از موزه ی نیویورک به موزه ی جانورشناسی دانشگاه هاروارد رفت که امروز هم در ۹۹ سالگی در آنجا مشغول است و تقریباً هر سال یکی دو کتاب به رشته تحریر در می آورد. برای دانشمندانی که با تکامل یا تاریخ و فلسفه ی زیست شناسی سروکار دارند صدها مقاله و ده ها کتاب ،وی جزو کتابهای مرجع به شمار می آیند. او آگاهی ها و معلومات خود را تنها از طریق کار در جزایر دورافتاده ی اقیانوس آرام و تحقیق روی پرندگان در موزه ها به دست نمی آورد، بلکه در همکاری با سایر دانشمندان دانش خود را درباره ی گونه های دیگر از مگسها و گیاهان گلدار گرفته تا حلزونها و انسانها گسترش میدهد. چنین پروژههای مشترک زندگی خود مرا هم دگرگون کرده است. همان طور که آشنایی با اروین ا شتر زمان نقطعه ی عطفی در زندگی ارنست شد.

زمانی که من به دبستان میرفتم پدرم به عنوان پزشک و متخصص گروه های خونی با ارنست همکاری می کرد؛ آنها می خواستند برای نخستین بار ثابت کنند که گروههای خونی انسانها نیز در اثر انتخاب طبیعی از فرایند تکامل تبعیت میکنند بدین سان بود که من برای نخستین بار در خانه ی پدری سر میز شام با ارنست آشنا شدم، بعدها او بـه مـن آموخت که چگونه پرندگان جزایر اقیانوس آرام را می توان رده بندی کرد؛ سپس در سال ۱۹۶۴ در نخستین مأموریت تحقیقاتی خود، از مجموع ۱۹ مأموریت، به گینه ی نو و جزیره گان سلیمان سفر کردم و از سال ۱۹۷۱ با ارنست روی یک کتاب جامع درباره ی پرندگان جزیره گان سلیمان و جزیرهگان بیسمارک همکاری ،کردم که آن را در سال ۲۰۰۱ پس از سی سال کار مشترک به پایان بردیم به این ترتیب جریان زندگی و ترقی شغلی من مانند بسیاری از دانشمندان ،امروز برای نشان دادن این که چگونه ارنست مایر زندگی دانشمندان سده ی بیستم را تحت تأثیر قرار داده است بهترین نمونه است: او با ایده هایش ،مقالاتش همکاری صمیمانه اش رفاقت صادقانه اش اعتماد و خوش بینی و امیدواری اش و در یک کلام الگو بودنش زیست شناسی سده ی بیستم را زیر تأثیر خود داشت. البته نه تنها متخصصان رشته های علمی باید از تکامل سررشته داشته ،باشند بلکه عموم مردم نیز باید آن را بفهمند دست کم بدون آگاهی مختصر از آن نه فرصتی برای فهمیدن طبیعت پیرامون خود داریم، و نه شانسی برای درک بی بدیل بودن ،انسان و بیماریهای ژنتیکی و امکان درمان آنها و تغییر ژنتیکی گیاهان با خطرات احتمالی شان هیچ یک از جنبه های دیگر جهان جانداران به اندازه ی تکامل جذاب و پیچیده نیست.

چگونه می توان توضیح داد که هر یک از گونه ها این قدر عالی با محیط اکولوژیکی خود سازگار شده است؟ چگونه می توان زیبایی مرغان بهشتی، پروانه ها یا شکوفه ها را توجیه کرده و مستدل ساخت؟ آیا ما می توانیم پیشرفت تدریجی باکتریهای ساده از سه و نیم میلیارد سال پیش تا دایناسورها، نهنگها ،ارکیده ها صنوبرهای غول پیکر را توضیح دهیم؟ اساتید معقول و منقول چندین قرن است که این سؤالات را از خود می پرسند اما هنوز نتوانسته اند برای این پرسشها پاسخی بیابند. برای نخستین بار داروین به این دیدگاه اعتماد کرد که جهان جانداران به تدریج و آن هم کاملاً به طور طبیعی از موجودات بسیار ساده و ابتدایی باکتری سانها تکامل یافته است و این ادعا را با نگره ی سنجیده و معقول تکامل نافذتر و استوارتر ساخت مهمترین اندیشه ای که او پرورد ارائه ی نگره ی انتخاب طبیعی بود