کتاب تاریخ شاهنشاهی هخامنشی

دانلود رمان تاریخ شاهنشاهی هخامنشی اثر آلبرت تن آیک اومستد به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

نخست مولف پیدایی و ظهور مادها و پارس‌ها را توضیح می‌دهد. در پی آن، منابع مرتبط با تاریخ پادشاهان هخامنشی را معرفی می‌کند. آن‌گاه، به تفصیل شیوه حکمرانی کوروش هخامنشی را با اشاره به کردارها و رفتارهای وی بیان کرده، چگونگی غصب تخت پادشاهی هخامنشی به دست یکی از مغان و وقایع و رویدادهای مرتبط با آن را تحت عنوان یک دهه بحران باز می‌گوید. حکمرانی داریوش و کشورگشایی‌های او، کینه‌ورزی داریوش با آتنی‌ها و چگونگی تقسیمات کشوری در سازمان‌های اداری هخامنشیان از دیگر مطالبی است که در پی می‌آید …

خلاصه کتاب تاریخ شاهنشاهی هخامنشی

“اردوگاه پارسیان”سازمان شهرستان ها” کورش پادشاه بزرگترین شاهنشاهی ای بود که تاریخ تا آن زمان به خود دیده بود. برای فرمانروایی بر این سرزمین پهناور، او اصولا همان سازمانی را که نخست آسوریان ترتیب داده بودند پیش گرفت. آسوری‌ها کشور هایی را که می‌گشودند به صورت شهرستان در می آوردند. هر شهرستان زیر فرمان فرمانداری با سازمان کامل از کارمندان زیر دست بود و همه‌ی آن ها بوسیله‌ی رد و بدل کردن پیوسته‌ فرمان و گزارش، تماس نزديك با حکومت مرکزی نگاه می‌داشتند. فرق شهرستان های آسوری و بیست شهرستانی که کورش برقرار کرده

بود در این بود که شهرستان های پارسی جایگزین پادشاهی های مستقل بسیار بزرگتری بودند. هر شهرستان زیر فرمان شهر بی بود که عنوان او (شهربان) و نگاهبان شهر (پادشاهی) معنا می‌داد. همچو جانشين يك پادشاه پیشین، و فرمانروای يك سرزمین واقعاً بزرگ و پهناور، او درحقیقت خودش پادشاهی بود و دربار کوچکی گرد او را گرفته بود. او نه فقط کارگزاری کشوری را بعهده داشت بلکه فرمانده سپاهیان شهرستان نیز بود. زمانی که شغل او ارثی شد نمیشد نسبت به تهدیدی که به حکومت مرکزی پیدامیشد بی اعتنا ماند. در برابر این تهدید موانعی برقرار شد؛ دبير او، گنجور

او و سرکرده‌ فرمانده پادگان در باروی هر پایتخت شهرستانی زیر فرمان سر راست شخص شاهنشاه بودند و یکراست به او گزارش می‌دادند. باز هم رسیدگی مؤثرتری بوسیله‌ چشم شاه یا گوش شاه  یا پيك شاه که هر سال بازرسی دقیقی از هر شهرستان می کرد انجام می‌گرفت. “جایگاه پارسه گرده” زمانی که پارسیان به میهن آینده شان در آمدند که به آن نام خودشان پارس را دادند، هنوز صحراگرد و در گردش بودند تیره‌ی شاهانه‌ی آنها، چنان که به ما گفته شده است، تیره‌ی پاسارگدی بود. وقتی که می‌بینیم همین نام را بیشترینه‌ی نویسندگان یونانی به کهن ترین پایتخت آن ها داده اند …