کتاب فهم برشت

“والتر بنیامین، فیلسوف و منتقد ادبی، در کتاب “فهم برشت” به بررسی عمیق آثار برتولت برشت و تأثیر آنها بر جامعه می‌پردازد. بنیامین، با نگاهی نو به تئاتر اپیک برشت، به تحلیل نقش این سبک تئاتری در آگاهی‌بخشی و مبارزه علیه نظام‌های ظالمانه می‌پردازد. او بر این باور است که برشت با خلق تئاتر اپیک، به دنبال ایجاد تغییری بنیادین در نحوه‌ی نگرش مخاطبان به تاریخ و جامعه بود.

یکی از ایده‌های کلیدی که بنیامین در مورد برشت مطرح می‌کند، نقش فعال مخاطب در تئاتر است. به باور بنیامین، تئاتر اپیک به جای آنکه مخاطب را به تماشای منفعلانه وادار کند، او را به تفکر و نقد وامی‌دارد. این رویکرد، به مخاطب اجازه می‌دهد تا به جای پذیرش منفعلانه‌ی رویدادهای صحنه، به تحلیل و ارزیابی آن‌ها بپردازد.

برای درک بهتر دیدگاه‌های بنیامین درباره برشت، توصیه می‌شود کتاب “فهم برشت” را مطالعه کنید.”

خلاصه کتاب فهم برشت

برشت از کمونیسم به عنوان یک اصطلاح میانه رو سخن گفته است. کمونیسم رادیکال نیست این کاپیتالیسم است که رادیکال است. رادیکال بودن کاپیتالیسم را بیش از هر چیزی میتوان در نگرش‌اش به خانواده شناخت کاپیتالیسم بر خانواده، به هر قیمتی، تأکید دارد، حتی در آنجا که هر گونه تشدید زندگی خانوادگی تنها به وخیم تر شدن رنجی بینجامد که پیش از آن، به دست موقعیت‌های سراپا ناشایست بشری به وجود آمده است. کمونیسم رادیکال نیست، بنابراین کمونیسم هیچ قصد ندارد تا روابط خانوادگی را صرفاً منسوخ کند، بلکه تنها آن‌ها را برای تعیین قابلیت تغییرشان می‌آزماید. کمونیسم از خود می‌پرسد:

آیا ممکن است خانواده به گونه ای اوراق شود که اجزای سازندهاش کارکرد اجتماعی دوبارهای بیابد؟ منظور از اجزای سازنده خود اعضای خانواده نیست، بلکه روابط آن‌ها با یکدیگر است. روشن است که در میان این روابط خانوادگی، هیچ چیز اهمیت رابطه مادر و فرزندی را ندارد. از این گذشته مادر از حیث کارکرد اجتماعی اش تعیین کننده ترین عضو در میان مابقی اعضای خانواده است. او نسل آینده را تولید می‌کند. پرسش نمایشنامه برشت این است که: این کارکرد اجتماعی آیا ممکن است به کارکردی انقلابی بدل شود و (اگر بتواند) چگونه؟ در یک نظام اقتصادی سرمایه داری هر چه فرد خواه مرد باشد خواه زن،

مستقیم تر درگیر روابط تولیدی باشد، بیشتر مورد بهره کشی قرار می‌گیرد. در شرایط موجود، خانواده نهادی است برای استثمار زن به عنوان مادر. بنابراین پلاگه ولاسووا (بیوه یک کارگر و مادر یک کارگر) کسی است که بهره کشی مضاعف می‌شود: نخست به عنوان عضوی از طبقه کارگر و سپس به عنوان یک زن و مادر. زن بچه داری که بهره کشی مضاعف شده است نشان می‌دهد که استثمار مردم در حد اعلای ستم است. اگر مادران انقلابی شوند آنگاه همه انقلابی می‌شوند. سوژه برشت آزمونی است جامعه شناختی درباره انقلابی کردن یک مادر. این امر بیانگر ساده سازی‌هایی است نه مغشوش، بلکه سازنده …