دانلود رایگان کتاب صوتی حجم سبز اثر سهراب سپهری
دانلود کتاب حجم سبز اثر سهراب سپهری به صورت فایل PDF و صوتی (mp3) قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان
در این دفتر با شاعری صاحب سبک روبه‌رو هستیم، آن هم در روزگاری که جز دو سه تن، دیگر شاعران یا سبک مشخصی ندارند و یا اگر کوششی در راه ایجاد سبک می‌کنند به همان میزان که استقلال می‌یابند از زیبایی و قلمرو شعر به دور می‌شوند. مشکل شعر معاصر در همین است که شعر زیبا و مؤثر، با هنجار درست سخن گفتن و آنگاه زبان و بینش مستقل داشتن_ کم دارد و در این آشوب شیوه‌ها و بدعت‌های ماهانه و هفتگی، شعر سپهری بسیار غنیمت است …
خلاصه کتاب حجم سبز
پشت كاجستان برف. برف، یك دسته كلاغ. جاده یعنی غربت. باد، آواز، مسافر، و كمی میل به خواب. شاخ پیچك و رسیدن و حیاط. من، و دلتنگ، و این شیشه‌ی خیس. می‌نویسم، و فضا. می‌نویسم، و دو دیوار و چندین گنجشك. یك نفر دلتنگ است. یك نفر می‌بافد. یك نفر می‌شمرد. یك نفر می‌خواند. زندگی یعنی: یك سار پرید. از چه دلتنگ شدی؟ دلخوشی‌ها كم نیست: مثلاً این خورشید، كودک پس فردا، كفتر آن هفته. یک نفر دیشب مرد و هنوز نان گندم خوب است. و هنوز آب، می‌ریزد پایین اسب‌ها می‌نوشند. قطره‌ها در جریان، برف بر دوش سكوت و زمان روی ستون فقرات گل یاس.
صدای آب می‌آید، مگر در نهر تنهایی چه می‌شویند؟ لباس لحظه ها پاک است. میان آفتاب هشتم دی ماه طنین برف، نخ های تماشا، چکه‌های وقت. طراوت روی آجرهاست، روی استخوان روز. چه می‌خواهیم؟ بخار فصل گرد واژه های ماست. دهان گلخانه فکر است. سفرهایی تو را در کوچه هاشان خواب می‌بینند. تو را در قریه های دور مرغانی بهم تبریک می‌گویند. چرا مردم نمی‌دانند که لادن اتفاقی نیست، نمی‌دانند در چشمان دم جنبانک امروز برق آب های شط دیروز است؟ چرا مردم نمی‌دانند که در گل های ناممکن هوا سرد است؟
مانده تا برف زمین آب شود. مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونه چتر. ناتمام است درخت. زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد و فروغ تر چشم حشرات و طلوع سر غوک از افق درک حیات. مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سمبوسه و عید. در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد و نه آواز پری می‌رسد از روزن منظومه برف تشنه زمزمه‌ام. مانده تا مرغ سرچینه هذیانی اسفند صدا بردارد. پس چه باید بکنم من که در لخت‌ترین موسم بی‌چهچه سال تشنه زمزمه‌ام؟ بهتر آن است که برخیزیم رنگ را بردارم روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم …
