کتاب رمان منم تیمور جهانگشا

دانلود کتاب رمان منم تیمور جهانگشا اثر ﻣﺎﺭﺳﻞ ﺑﺮﯾﻮﻥ به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون نسخه کامل با ویرایش و لینک مستقیم رایگان

ﻣﺎﺭﺳﻞ ﺑﺮﯾﻮﻥ ﻗﺒﻞ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ، ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﻗﺪﯾﻢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﻟﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺍﺻﻠﯽ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﺮﺩ، ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻣﺎﺭﺳﻞ ﺑﺮﯾﻮﻥ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺯﺣﻤﺖ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﻟﻨﮓ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﮥ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺩﺭ ﺗﺼﺮﻑ ‏« ﺟﻌﻔﺮ ﭘﺎﺷﺎ ‏» ﺣﮑﻤﺮﺍﻥ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽِ ﯾﻤﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ …

خلاصه کتاب منم تیمور جهانگشا

تیمور جهانگشا کتابی‌ست در بردارنده زندگی و خاطرات امیر تیمور گورکانی به قلم خود او. وی این کتاب را در هفتاد سالگی نگارش کرد. مارسل بریون قبل از گردآوری و نوشتن این کتاب، تمام تواریخ قدیم را که راجع به تیمور لنگ نوشته شده، خواند و آنچه به زبان عربی نوشته اند در متن اصلی قرائت کرد و تواریخ فارسی را در ترجمه های انگلیسی و فرانسوی و آلمانی مطالعه نمود و شروع به گردآوری و نوشتن این کتاب کرد. نسخه منحصر به فرد این کتاب به زبان فارسی در اختیار “جعفر پاشا”، حکمران یمن بوده است (البته در دوره ای که یمن در تصرف عثمانی بود) و بعد از فوت جعفر پاشا، نسخه مزبور نزد بازماندگان متوفی ماند تا این که کاتبی یک نسخه از روی آن کتاب نوشت و به هندوستان برد

کتاب سرگذشت تیمور به زبان فارسی بعد از این که به هندوستان رفت مدتی در آن اقلیم بود تا این که یک افسر انگلیسی کتاب مزبور را از هندوستان به انگلستان برد و ما نمی دانیم نسخه منحصر به فرد آن که وارد هندوستان شده به دست آن افسر افتاد یا وی کاتبی را وادار به رونویسی از آن نموده است. در هر حال کتاب مزبور را به انگلستان برد و در آن جا مردی به اسم “دیوی” با کمک پروفسور “وایت”، استاد دانشگاه آکسفورد این کتاب را به انگلیسی ترجمه کرد و متن انگلیسی آن در سال ۱۷۸۳ میلادی منتشر گردید. مارسل بریون فرانسوی می گوید: «نسخه منحصر به فرد این کتاب که در تصرف جعفر پاشا حاکم یمن بوده و در تاریخ ۱۶۱۰ میلادی فوت کرده معلوم نیست که هست یا نیست .واگر هم آن نسخه منحصر به فرد موجود باشد چون تا به حال چاپ نشده چیزی از ارزش این کتاب کم نمی کند.در این کتاب ما سرگذشت مردی بی رحم آشنا می شویم که بسیاری از نا گفته های تاریخ را به روشنی بیان می کند.»

وقتی نزد آموزگار رفتم و شروع به درس خواندن کردم، با هر دو دست می نوشتم و پس از اینکه به سن رشد رسیدم، با دو دست می توانستم شمشیر بزنم و تیر بیندازم و امروز که هفتاد سال از عمر من می گذرد، چپ و راست برایم فرقی ندارد. وقتی مرا برای فرا گرفتن سواد نزد آموزگار فرستادند، به قدری خردسال بودم که نمی توانستم روی لوح چوبی خود موم بمالم. در شهر ما و همچنین سایر شهرهای ماورائ النهر رسم این بود که یک گلوله از موم و یک لوح چوبی به شاگرد می دادند و به او می آموختند چگونه موم را دوب کند و به شکل یک ورقه نازک روی لوح چوبی قرار بدهد و آنگاه با قلم، روی موم بنویسد.

فایده لوح مومی این بود که در مصرف کاغذ صرفه جوئی می شد و شاگرد می توانست بعد از هر مشق، موم را از روی لوح چوبی بردارد و دوباره ذوب کند و روی لوح قرار بدهد و بنویسد و چون من نمی توانستم این کار رو بکنم، مادرم لوح را درست می کرد.اولین آموزگار من مردی بود به اسم (ملا علی بیک) و مکتب خانه ای داشت واقع در مسجد محله ما. مکتب خانه او هر روز هنگام ظهر تعطیل می شد. چون در آن موقع مومنین به مسجد می آمدند تا در نماز جماعت شرکت نمایند و ما که طفل بودیم چون نمی توانستیم بی صدا باشیم، حواس مومنین را پرت می کردیم.