دانلود رایگان کتاب بهشت گمشده اثر جان میلتون
دانلود کتاب بهشت گمشده اثر جان میلتون به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان
بهشت گمشده اثری حماسی از جان میلتون شاعر و نویسنده انگلیسی در قرن هفدهم است. داستان کتاب درباره‌ی سقوط انسان است: وسوسه شدن آدم و حوا توسط فرشته‌ی رانده شده یعنی شیطان و اخراج آنها از باغ عدن. هدف میلتون، همانطور که در کتاب اول بیان شده است، این است که “راه‌های خدا برای انسان‌ها را توجیه کند” در بهشت گمشده میلتون اشعاری از مقیاس حماسی تولید کرد و کیهان وسیع و هیجان انگیز را به تصویر می‌کشد. او با قرار دادن یک شیطان کاریزماتیک و برهنه و نیز آدم و حوای بی‌گناه در مرکز این داستان، او یک تراژدی از سقوط آدم به وجود می‌آورد …
خلاصه کتاب بهشت گمشده
اى پری الهام بخش آسمانی، در وصف نخستین نافرمانی آدمی و میوه شجره ممنوعه که طعم کشنده اش مرگ را به جهان آورد و جمله بدبختی های ما را با از دست رفتن باغ بهشت باعث آمد، تا آنکه بزرگ مردی از نو پای بر جایمان کند و جایگاه مسعود را برای ما باز ستاند، نغمه ساز کن نغمه ساز کن تو که در قله پنهان «حوریب» یا «سینا» الهام بخش آن شبانی شدی که پیش از هر کس دیگر قوم برگزیده را آگاه ساخت که چسان در آغاز آسمان و زمین از دل پریشانی سر به در آوردند.
و اگر هم که کوه صهیون» و جویبار سیلوحا که در نزدیک محراب خداوند روان بود تو را بیشتر پسند خاطر باشد، برای سرودن نغمه پر زیر و یم خویش در طلبت روی بدانجا میکنم زیرا که این نغمه را سر شرودن ماجراهایی است که تاکنون در عالم نثر و نظم ناگفته مانده اند و هوای آنش نیست که در پرواز بر فراز کوهساران آئونی کندی یا میانه کوشی کند و پیش از همه تو ای اندیشه که دلی راست و پاک را از هر پرستشگاهی گرامی تر، داری مرا در این ره آموزگار باش زیرا که تو بر همه چیز آگاهی؛ تو خود در آن لحظه نخستین حضور داشتی
و با بالهای نیرومند و گسترده ات تذرو آسا ورطه بیکران را به زیر پر گرفتی و زاینده و بارورش کردی آنچه را که برای من تاریک است روشن کن و آنچه را که پایین است بالا بر و بالا نگاهش، دار مگر بتوانم از بلندای این کلام گران مشیت لایزال را تأیید کنم و درستی راه های خداوند را به آدمیان بنمایانم پیش از هر چیز تو که نه آسمان و نه ژرفای گران دوزخ رازی را از دیده ات پنهان دارند بگوی که چه چیز نخستین والدین ما را که در عالم نیکبختی خویش بس مورد لطف آسمان بودند …
