دانلود کتاب نیمه تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری
دانلود کتاب نیمه‌ی تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان
مجموعه داستان های نویسنده از سال ۱۳۳۹ تا ۱۳۷۷ در کتابی با عنوان نیمه تاریک ماه به چاپ رسیده است و مشتمل بر ۳۶ داستان می باشد که به ترتیب تاریخ چاپ در کتاب آورده شده اند. علیرغم اینکه او صاحب نام و صاحب سبک و جزو روشن فکران بزرگ معاصر به شمار میآید و بسیاری از بزرگان او را بعد از صادق هدایت تاثیرگذارترین نویسنده ایرانی می دانند اما این کتاب ارزشمند آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. شاید یکی از دلایل این امر نثر پیچیده او است که هرکسی نمی تواند با آن ارتباط برقرار کند. گلشیری اغلب به جامعه نگاه بدبینانه ای دارد و …
خلاصه کتاب نیمه‌ی تاریک ماه
“بختک” گفتم، جناب صداقت، من می‌گویم بیایید یک چیزی بگوییم، هر چه باشد، باشد، فقط بگوییم. حتی می‌شود همه مان با هم حرف بزنیم. از چی؟ نمیدانم. اما حتماً هیچ کس نباید داد بزند، یعنی باید طوری حرف بزنیم که انگار داریم برای هم حرف میزنیم یا مثل اینکه یکی فقط دارد حرف میزند و بقیه همه گوش می دهند. حتی می شود داد هم بزنیم یعنی اگر کسی هوس کرد می تواند داد بزند، اما نه آن قدر بلند که آن زن، آن پایین بشنود. شاید هم بشود چشم هامان را ببندیم و حرف بزنیم، انگار که کسی نیست یا انگار که اگر کسی گوش نمی دهد، ندهد، فقط حرف بزنیم،
یا من دلم میخواهد حرف بزنم آن قدر که فکر نکنم غصه دارم که فکر نکنم حالا حتماً گریه ام می‌گیرد تازه اگر هم گریه ام گرفت یا شما یکی از شما، گریه اش گرفت می‌تواند سرش را بگذارد روی شانه من. همین طوری گفتم روی شانه من. مجبور نیستید. فقط می‌خواستم بگویم باید درست مثل وقتی که دارید زمزمه می‌کنید گریه کنید یا مثل وقتی سرتان را می‌گذاشتید روی زانوی مادرتان و بی آنکه خجالت بکشید یا فکر کنید یکی می بیند… من که این طورم. گفتم، فرخنده خانم باور کنید من یکی با کیم نیست، یعنی چیزی نیست که بشود با قرص و آمپول و نمیدانم قدم زدن کنار
خیابان ها یا روشن کردن یکی دو سیگار کاریش کرد. اینجا، باور کنید من گاهی دیگر انگار نمی توانم نفس بکشم از بغض و این حرف ها نیست، فقط نمیتوانم مثل حالا… ببینید من دستم را دراز میکنم این طور انگشت هام دارد می لرزد چرا؟ نمیدانم عصبی ام؟ از کم خوابی است؟ نه، از این چیزها نیست مثلاً این کیک بزرگ آقای صداقت، یا این دسته گل خودتان کلافه ام می‌کنند چرا؟ نمیدانم می‌بخشید البته. یا مثلاً آن كراوات مشکی دایی جان که پانزده سال است همان را میزند انگار که همین یکی را دارد یا همه کراوات هاش همین رنگ است یا به لباس‌هاش فقط همین یک رنگ می خورد …
