دانلود رایگان کتاب هنر همچون درمان اثر آلن دوباتن، جان آرمسترانگ
دانلود کتاب هنر همچون درمان اثر آلن دوباتن، جان آرمسترانگ به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان
هنر در دنیای مدرن امروزی بینهایت مهم شمرده میشود. اما شاید هنگام تماشا کردن یک نقاشی یا بازدید از یک گالری بیتفاوت باشیم یا حتی گیج. احساس بیکفایتی و نفهمیدن به ما دست دهد و بپرسیم پس چرا تحولی که منتظرش بودیم به سراغمان نیامد؟ این موضوع بسیار طبیعیست. در واقع مشکل از ما نیست، بلکه در شیوهای است که نهادهای هنری به آن فکر میکنند یا آن را نمایش میدهند. هنر میتواند یک ابزار باشد و ما نیازمند آنایم که با وضوح بیشتر بر این مسئله تأکید کنیم که چه نوع ابزاری است و چه حسنی دارد …
خلاصه کتاب هنر همچون درمان
فایده ی هنر چیست؟ پس نتیجهی هنر را همچون درمان دیدن چیست؟ در حقیقت این عقیده که هدف اصلی سروکله زدن با هنر رسیدن به زندگی بهتر است؛ دستیابی به نسخه های بهتری از خودمان اگر هنر چنین قدرتی دارد شاید برای این است که هنر ابزاری است که میتواند برخی ضعف های روان شناختی را تصحیح یا جبران کند خلاصهی برخی از این ضعف ها؛ ۱. فراموش میکنیم چه چیز مهم است؛ نمیتوانیم تجارب مهم اما گریزان را حفظ کنیم. ۲.تمایل داریم امیدمان را از دست بدهیم نسبت به سویه های بد وجود بیش از اندازه حساسایم فرصت های مشروع
موفقیت را از دست میدهیم، چون نمیتوانیم بفهمیم ادامه دادن در برخی موارد خاص منطقی است. ۳.تمایل به حس انزوا و زجر کشی داریم؛ چون حسمان نسبت به این که چه میزان از دشواری طبیعی محسوب میشود غیر واقعی است درباره معنای مشکلات خود قضاوت درستی نداریم در نتیجه بسیار سریع وحشت میکنیم. احساس تنهایی می کنیم؛ نه اینکه هیچ کس را نداشته باشیم که با او حرف بزنیم؛ چون کسانی که در اطراف مان هستند نمیتوانند تلاش های ما را با عمق و صداقت و صبوری کافی درک کنند. علتش تا حدی این است که درد روابط متلاطم رشک ها و
آرزوهای عقیم خود را به گونه ای نشان میدهیم که به راحتی ممکن است تحقیر آمیز و توهین آمیز به نظر برسد. رنج میکشیم و احساس میکنیم این رنج کشیدن شأن و احترامی ندارد. ۴. تعادل نداریم و بهترین وجوه مان را دیگر نمیبینیم فقط یک نفر نیستیم. از خودهای متعددی ساخته شده ایم و تشخیص میدهیم که بعضی از این خودها از بعضی دیگر بهتر هستند. خودهای بهترمان را اغلب به طور اتفاقی میبینیم و آن هم وقتی که دیگر بسیار دیر است؛ در ارتباط با بزرگترین آرزوهایمان از ضعف اراده در رنج ایم. نه این که ندانیم چطور رفتار کنیم صرفاً نمیتوانیم …