کتاب نردبان شکسته

دانلود ‌کتاب نردبان شکسته اثر عبدالحسین زرین کوب به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

کتاب نردبان شکسته، تفسيری بديع و آموزنده از دو جلد اول مثنوی شريف، به قلم استاد فرزانه عبدالحسین زرین کوب است. او درباره‌ی مولانا گفته: «اگر مولانا در عصر ما می‌زيست، شايد در کسوت يک مهاتما گاندی، يک مهاتما گاندی مسلمان، منادی يک حيات تازه برای تمام عالم می‌شد.» عبدالحسین زرین‌کوب ادیب، مورخ، اسلام‌شناس و ایران‌شناسی محسوب می‌شود که مفاهیم والای آثار بزرگان ادبیات از جمله حافظ، مولانا، نظامی گنجوی، خاقانی و… را در آثار متعدد خود در حوزه‌ نقد ادبی تفسیر و تشریح کرد و نگاهی منتقدانه و عالمانه به میراث ادبی ایران زمین داشت. زرین کوب ادیب‌ و مورخی بود که تاریخ را که پیوندی نزدیک با علوم انسانی دارد با سبک فاخر و هنرمندانه‌ای که از احاطه او بر ادب پارسی حکایت دارد، عرضه می‌کند ‌‌‌‌…

خلاصه کتاب نردبان شکسته

باری این شکایت و حکایت نی در عین آن که قسمتی از عرصه‌ی ذهن مولانا را به یاد هجران شمس و تأثیری که آن طبیب غیبی در توجه دادن وی به عالم ماورای حس داشت مشغول می‌دارد، در ورای این تجربه‌ی شخصی باز حاکی از شور و شوقی است که روح عارف برای رجوع به حق، به نیستان ازلی دارد و این شکایت، تمام شور و شوق روح و مخصوصاً تمام سیر و سلوک او را از دنیای حس تا آن سوی دنیای حس در بر دارد. ازین رو شگفت نیست که تمام مثنوی هم در همین ابیات نی نامه به بیان آمده باشد و باقی مثنوی که تمام شش دفترش را در بر می‌گیرد فقط شرح و تفصیل همین ابیات بوده باشد. البته این نی که زبان عارف از خودی رسته است، راز اشتیاقی را بیان

می‌کند که در مردم عادی نیست. این مردم عادی که با عقل و عمل سر و کار دارند و در همه چیز فقط به مصلحت عملی می‌اندیشند، نمی‌توانند به شکایت نی گوش بسیارند‌. آن چه نی می‌گوید خطابش به عقل و اراده‌ی انسان که غالباً عوالم و احوال نی را عرضه‌ی تحقیر و تغافل می‌سازد نیست، به دل است که منشأ شوق و هیجان‌هاست. این که از زبان نی می گوید که محرم این هوش جز بیهوش نیست برای آنست که این نوع ادراک روحانی که او جویای آنست، ورای ادراک حسی و عادی است. ازین رو از همان آغاز نی نامه مولانا تحت تأثیر نوعی بیخودی هشیارگونه که از ادراک روحانی بانگ نی و سرّ نهان آن برایش حاصل می‌شود و غالباً جز در نزد عارف با هنرمند راستین از آن

چه هذیان نام دارد جدا نیست، خود را به جریان الفاظ سیال ذهن تسلیم می‌کند و می‌گذارد تا کلام نفسانی و تداعی آزاد مستمر بین و معانی، زبان خاموش وی را به حرکت در آورد و در احوالی که جزر و مد آن از شعور وحی تا شعور هذیان تموج دارد، تمام میراث عرفان و حکمت را که طی سال‌ها تحقیق و تعلیم در ذهن وی رسوب یافته است در اشعاری که برای «تفسیر و تطويل» نی نامه می‌سراید به بیان آورد و بی آن که هیچ طرح و نقشه‌ی از پیش پرداخته‌ای را دنبال کرده باشد، عالی ترین بنایی را که ذهن انسان در زمنیه‌ی عرفان تصور می‌تواند کرد، نقش جاودانگی بخشد. این شیوه‌ی تسلیم به جریان سیال ذهنی که به ندرت به چیزی از نوع سورئالیسم هم منجر می‌شود …