کتاب از خشت تا خشت

دانلود کتاب از خشت تا خشت نوشته نویسنده محمود کتيرايی pdf بدون سانسور

عنوان اثر: از خشت تا خشت

پدید آورنده: محمود کتيرايی

زبان نگارش: فارسی

سال نخستین انتشار: مهر 1404

شمارگان صفحات : 458

معرفی کتاب از خشت تا خشت

کتاب از خشت تا خشت که گویای زاد و مرگ است. از خشت افتادن، در خشت افتادن و به خشت افتادن به معنی زاده شدن است و این از آنجا پدید آمده است که چون زایمان زن پابزا فرا می رسید، او را سرخشت می نشاندند. از آداب و رسوم مردم مسلمان شیعی تهران ـ از زاده شدن تا مردن و برخی از خرافات و معتقدات آن ـ سخن به میان آمده است. از خشت تا خشت کتابیست با موضوعیت فرهنگ عامه  براساس و ساختار تقلید عامه مردم برحسب رفتار اززمانی که چشم بر جهان باز می کنند
فصول نه‌گانه این کتاب عبارتند از:
فصل اول، «آبستنی، زایمان و نوزاد»
فصل دوم، «زایمان و نوزاد»
فصل سوم، «از کودکی تا نوجوانی»
فصل چهارم، «شوهریابی و دختریابی»
فصل پنجم، «خواستگاری و شال انگشتر کردن»
فصل ششم، «عقد»
فصل هفتم، «عروسی»
فصل هشتم، «چند یادداشت دربارهٔ زندگی درونی»
فصل نهم، «مرگ و سوگواری»

خلاصه کتاب از خشت تا خشت

در این کتاب، از آداب و رسوم مردم مسلمان شیعه تهران، از زاد و ولد تا مرگ و برخی از خرافات و معتقدات آن مردم سخن رفته است. در این زمینه، پیش از این نوشته‌هایی چاپ شده است.

از تهران تا پیش از سال ۲۶۱ هجری، نامی در کتاب‌های تاریخ و جغرافی‌نویسان دیده نمی‌شود. چنان‌که پژوهش‌ها نشان می‌دهد، از سده سوم هجری تا پایان ویرانسازی مغولان، تهران روی به آبادی و شهری شدن داشته و در سده دهم، سیمای شهری به خود گرفته است. سرانجام، در واپسین ماه‌های سال ۱۲۰۹ هجری، با آغاز سال ۱۲۱۰، پایتخت ایران گردید.

بدین سان، تهران نسبت به برخی از شهرهای ایران پیشینه‌ای کهنسال ندارد و می‌توان گفت که شهری است کما بیش تازه به دوران رسیده؛ اما به تندی در پیشرفت خود، چنان که از آغازهای سده سیزدهم هجری روز به روز بر توسعه‌اش افزوده گردیده است.

بیشتر خانواده‌هایی که امروزه در تهران زندگی می‌کنند و به یک معنی تهرانی شمرده می‌شوند، از سال‌ها پیش از چهار گوشه این سرزمین، به انگیزه‌ها و امیدهایی، به این شهر درآمده و نشیمن گزیده‌اند. این مردم، اندک اندک پاره‌ای از آداب و رسوم و معتقدات و خرافات خود را به رنگ تهرانی درآوردند یا با تهرانیان در آمیختند. به گذشت زمان، پاره‌ای از آداب و رسوم و معتقدات و خرافات تهرانیان نیز با دیگرگونی‌هایی پذیرفته شد. احیاناً در اثر بستگی و پیوندهای گوناگون - مانند زناشویی و جز آن - تحفه‌هایی از فرهنگ مردم شهر یا ده خویش را به تهرانیان منتقل کردند.

این معنای فرهنگی، از آغاز سده سیزدهم که قاجاریان در تهران پای استوار کردند، تندی و تیزی بیشتری یافت. آداب و رسوم قاجاریان بر پایه سنت‌های ایلی استوار بود و چون پادشاهی یافتند، آداب و رسوم ایلی را به زودی فراموش نکردند.