کتاب روانکاوی وجودی

دانلود کتاب روانکاوی وجودی: بخشی از کتاب هستی و نیستی اثر ژان پل سارتر به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

هستی و نیستی، بدون شک یکی از تأثیرگذارترین کتاب های فلسفی قرن بیستم است. این کتاب که به عقیده ی بسیاری، اصلی ترین اثر یکی از تأثیر گذارترین متفکرین سده است، مسیر حرکت فلسفه‌ی غرب را به شکل چشمگیری تغییر داد. شیوه‌ی نو و انقلابی این اثر ارزشمند که از آن به عنوان «کتاب مقدس اگزیستانسیالیسم» نیز یاد می‌شود، تمامی پندارهای سابق درباره‌ی ارتباط هر فرد با دنیای پیرامونش را به چالش کشید و تأثیرش بر فرهنگ و ادبیات، آنی و جهان شمول بود. این تأثیر، در تئاتر معنا باختگی ساموئل بکت و اشعار روح پرور شاعران نسل بیت (Beat Generation) نمود دارد …

خلاصه کتاب روانکاوی وجودی

دانشی که هستی شناسی درباره انگاره‌های رفتار و شوق فراهم می‌کند باید به منزله اصول اساسی روانکاوی وجودی بکار رود؛ معنای این گفته این نیست که نمونه‌ای همه جانبه از اميال انتزاعی مشترک میان همه افراد بشر وجود دارد؛ مقصود این است که تمایلات انضمامی ساخت‌هایی دارند که هنگام مطالعه هستی شناسی پدیدار می‌شوند زیرا که هر میل – اعم از میل به خوردن و خفتن و میل به آفرینش يك اثر هنری- تمام حقیقت بشری را بیان می‌کند. چنانکه در جای دیگر اشاره کرده‌ایم – معرفت بشر بايد يك كليت باشد؛ پاره‌های جزئی تجربی در این سطح به کلی فاقد معنی هستند. اگر ما از اجزاء معرفت که تا اینجا بدست آمده‌اند برای

وضع اصول روانکاوی استفاده کنیم در کار خود موفق خواهیم شد. در حقیقت اینجا نقطه‌ای است که هستی شناسی باید توقف کند. اکتشافات نهایی آن اصول ابتدایی روانکاوی هستند. از این پس باید روشی دیگر داشته باشیم چون موضوع متفاوت است. پس حال که شوق وجود واقعیت بشر است هستی شناسی درباره آن به ما چه می‌آموزد؟ شوق یك فقد وجود است. بدین لحاظ مستقيماً بروجود که فاقد آن است متکی است. این وجود چنانکه گفته‌ایم فی -نفسه- لنفسه است. آگاهی مبدل به جوهر می‌شود، جوهر علت خود می‌شود، بشر-خدا‌. بنابراین وجود واقعیت بشر اصولاً یك جوهر نیست بلكه يك رابطه پا برجا است. حدود حصر این رابطه

عبارتند از اولا وجود فی نفسه اصلی که در وجوب و امکان خود مستقر شده است، در حالی که صفت مشخصه اصلی آن این است که هست، وجود دارد. در ثانی وجود “فی نفسه لنفسه” یا ارزش که به منزله کمال مطلوب فى نفسه ممكن وجود دارد و به عنوان ماورای هر امکان و هر وجود توصیف شده است. بشر هيچ يك از این دو وجود نیست، به بیان دقیق تر او را اصلا نباید گفت که هست. او آنچه هست نیست و آنچه نیست هست؛ او تا آنجا که نفس این انکار پیش رفتن به سمت وجود فی نفسه یعنی وجودی است که علت خود است، نفی وجود فى نفسه ممكن است. واقعیت بشر مجاهدت محض برای خدا شدن است بدون اینکه …