کتاب اوستا: یسنا

دانلود کتاب اوستا: یسنا (جلد سوم) اثر ابراهیم پورداوود به صورت فایل PDF قابل اجرا در اندروید و آیفون با ویرایش جدید و لینک مستقیم رایگان

یکی از بخش‌های اوستا، یسنا نام دارد. یسنا به معنای ستایش کردن است. یسنا از ۷۲ فصل تشکیل شده است. این بخش یکی از مقدس‌ترین بخش ‌های اوستاست. محتویات یسنا در باب نیایش‌ها و نمازها و ستایش اهورامزدا وایزدان و ادعیه و مناجات‌های مذهبی زرتشتی است. زرتشتیان محتویات این بخش را در جشن‌ها و مراسمات مختلف دینی مرور می‌کنند …

خلاصه کتاب اوستا: یسنا

“كلمه یسنا و مشتقات آن” در اوستا یسن yasna در سانسکریت یجن yajna در پهلوی یزشن به معنی ستایش و پرستش است. فعل از yaz که در سانسکریت یج yaj و در فرس هخامنشی ید yad و در پهلوی یشتن گویند بنیان کلمه یسن و کلیه مشتقات آن می‌باشد. این فعل و بسا با ضمایم از این قبیل ایز ayaz آپایز sapa yaz فرایز fra.yaz در اوستا بسیار آمده است. كلمات یشتی yasti که نیز به معنی ستایش و پرستش است و در پهلوی یشت شده و یشتر yastar در پهلوی یشتار و یشتو yasethwa که صفت است به معنی درخور ستایش از جمله مشتقات از می‌باشد. فرقی که میان کلمه یستا و یشت می‌توان قرار داد این است که یسنا به معنی ستایش و پرستش است.  به طور عموم و

از این لغت مطلق آنچه داخل عبادت است از نذر و قربانی و مدیحه و غیره اراده کنند. یشت نیز به همین معانی است اما از آن ستایش و نیایش آفریدگار به خصوص یا یکی از امشاسپندان و فرشتگان مخصوص اراده کنند، بیست و یک یشت اوستا چون هرمزد یشت و اردیبهشت یشت و مهریشت و غیره نیز چنین چیزی است. صفاتی که از کلمه یسن آمده نیز در کتاب مقدس بسیار مورد استعمال دارد چون يسوبرت yaso bereta که با کلمه زور زئوتر (zaothra) آمده یعنی تقدیمی یا نذر برازنده روز چنان که در فقره ۹ هرمزد یشت و در فقره ۷ اُزیر بنگاه. يسنيه yasnya یعنی درخور ستایش و سزاوار پرستش در سانسکریت يجنيه yajniya همیشه با صفت و همیه vahmay از کلمه

و هم نیایش که به معنی درخور نیایش و سزاوار نیایش است یک جا آمده است. همین صفت مصدر که از ادوات نفی است آیستیه ayasnya یعنی غیر قابل ستایش در سانسکریت ایجنيه ayajniya نیز همیشه با کلمه او هميه avahmya که به معنی غیر قابل نیایش است یکجا دیده می‌شود چنان که در فروردین یشت فقره ۹۰ و در زامیاد یشت فقره ۸۲ مزدیسن mazdayasna یعنی پرستنده آفریدگار یگانه مزدا در مقابل دئویسن daevayasna یا دئویز daevayaz چنان که در فقره ۶ سروش یشت و در فقره ۵۴ بهرام یشت به معنی ستاینده دیو یا پروردگار آریایی است. هیچ یک از لغات مذکور در فارسی مورد استعمال ندارد. گذشته از اینکه یستا و یشت اسم دو جزء اوستا و …