رمان رهایت می‌کنم

بخشی از رمان رهایت می‌کنم

ری برای اولین بار از ترافیک خوشحال بود، چون باعث می‌شد دیر به دفتر پلیس برسد. نمی‌خواست موضوع را با کیت، همکار تازه‌واردش، در میان بگذارد. به محض رسیدن به ایستگاه، استامپی، رئیسشان، آن‌ها را به دفترش فراخواند. کیت اول رسید و قهوه‌اش را کنار کامپیوتر ری گذاشت، جایی که سه لیوان قهوه‌ی سرد دیگر هم بودند.

• “این لیوان‌ها مال هفته‌ی پیشه؟”
• “آره. دیگه نظافتچی اینا رو نمی‌‌شوره.”
• “تعجب نکردم. می‌دونی می‌تونی خودت بشوریشون.”

استامپی وارد شد و سرش را به نشانه‌ی سلام برای ری تکان داد. کیت نشست و گفت:

• “ماشینی رو که برایان و پت تو دوربین‌های مداربسته دیده بودن یادت میاد؟ اون ماشینی که انگار عجله داشت که دور شه؟”

ری سرش را تکان داد.

• “از فیلم ضبط‌شده‌ای که داشتیم نتونستیم بفهمیم چطور ماشینیه و می‌خوام کارشو بسپارم به وسلی. هر چی باشه این‌جوری می‌تونیم اونو از لیست‌مون حذفش کنیم.”

وسلی بارتون، کارشناس دوربین‌های مداربسته پلیس، در خیابان ردلند زندگی می‌کرد. او از ابزارهای خاصی برای بهبود تصاویر دوربین‌های مداربسته استفاده می‌کرد. ری فکر کرد باید وسلی مشکلی نداشته باشد، اما چیزی ناخوشایند درباره‌ی این پرونده وجود داشت که او را نگران می‌کرد.

ری گفت: “متأسفم کیت ولی برای اون بودجه ندارم.” متنفر بود که به کیت بگوید سخت‌کوشی‌هایش بی‌نتیجه مانده است. هزینه‌ی کار وسلی زیاد بود…

توجه: این متن صرفاً جهت معرفی رمان است و شامل دانلود غیرقانونی یا نقض کپی‌رایت نمی‌شود. برای تهیه نسخه‌ی کامل رمان، و حمایت از نویسنده در منبع قانونی و معتبر رمان بوک عضو سایت شوید.